“Quintana” “praça” hitzaren baliokidea, eta biek ala biek, Erdi Aroko terminologian, erabilera publikoko gune irekiak izendatzen zituzten. Halakoetan, La Quintana nagusi izan zen, Katedralaren buruak, sortze-monasterioak, kalonjeen hilerriak eta lehenbiziko udaletxeak mugarriztatuta.Plaza bi planotan bereizita ageri da. Beheko aldea, Quintana de Muertos esaten diotena, eta plazaren goiko aldea, alderaketaz Quintana de Vivos esaten diotena. Eskuinean, Arkupe Erreala zabaltzen da, prozesio liturgikoak irteteko tokia. Katedralaren buru erromanikoa babesten duen horma barroko luzeak Ate Santurantz jarraitzen du, brontzezko Ate Santu berria igarotzen dutenen zain dagoen jubileuaren bila Santiago de Compostelara iristen diren erromesen helmuga.
